TANRI İLGİSİZ VE DUYARSIZ BİRİ Mİ?

Birçok insan bu soruya 'evet' diye cevap veriyor. Onlar 'Tanrı bizimle ilgilenseydi dünya çok daha farklı bir yer olurdu' diye düşünüyor. Gerçekten de etrafımıza baktığımızda savaşlarla dolu, nefret ve sefalet içinde bir dünya görüyoruz. Her birimiz hastalanıyoruz, acı çekiyoruz ve sevdiklerimizi kaybediyoruz. Bu nedenle bir çok kişi 'Tanrı bizimle ve sorunlarımızla ilgilenseidi bu tür olaylar olmazdı', diyor.

Daha da kötüsü, Tanrı'nın duyarsız biri olarak düşünülmesine bazen din adamları yol açıyor. Nasıl? Bir felaket olduğunda bunu Tanrı'nın istediğini söylüyorlar. Fakat insanlara bunu öğreterek, kötü olaylar nedeniyile aslında Tanrı'yı suçlamış oluyorlar. Acaba Tanrı hakkındaki hakikat bu mu? Mukaddes Kitap aslında ne öğretiyor? Yakub1:3 ayeti, ''Bir sınavla karşılaşınca kimse ''Tanrı beni sınıyor, demesin. Çünkü Tanrı kötü niyetlerle sınanamayacağı gibi, Kendisi de kimseyi böyle niyetlerle sınamaz'' der. Dolayısıyla, çevremizde gördüğünüz kötülüklerin kaynağı hiç bir zaman Tanrı değildir (Eyub34:10-12). O'nun kötü şeylere izin verdiği doğrudur. Fakat bir şeyin olmasına izin vermek ile ona neden olmak arasında büyük fark vardır.

Zihnimizde şöyle bir durum canlandıralım: Hâlâ ana babasıyla yaşayan bir genç düşünelim. Bu gencin babası akıllı, hikmetli ve sevgi dolu biridir. Oğlu isyankâr olup evden ayrılmaya karar verdiğinde baba onu durdurmuyor. Oğlu kötü bir yaşam sürüyor ve başını belaya sokuyor. Bu durumda onun sorunlarının nedeni babası mıdır? Hayır! (Luka 15:11-13). Benzer şekilde Tanrı'da insanlar kötü bir yaşam sürmeyi seçtiklerinde onları durdurmuyor. Fakat onlara engel olmaması, Tanrı'yı ortaya çıkan sorunların nedeni haline getirmez. Dolayısıyla insanlığın başına gelen felaketler için Tanrı'yı suçlamak haksızlık olur.

Üstelik, Tanrı'nın insanlığın yanlış bir yol izlemesine izin vermek için haklı nedenleri var. Hikmetli ve güçlü Yaratıcımız aslında bu nedenleri bize bize açıklamak zorunda değildir. Fakat O, sevgisinden dolayı bunu yapıyor. Karşılaştığımız sorunlardan Tanrı'nın sorumlu olmadığına emin olalım. Tam tersine, O bize çözüm için tek ümidi veren Kişidir (işaya 33:2).

Ayrıca Tanrı kutsaldır (İşaya 6:3). Bu, O'nun pak ve temiz olduğu anlamına gelir. O'nda kötülüğün zerresi bile yoktur. Bu nedenle O'na tamamen güvenebiliriz. Oysa insanlara böyle bir güven duyamayız. Çünkü insanlar bozulabilir, yozlaşabilirler. Yetki sahibi en dürüst insan bile çoğukez kötü insanların verdiği zararı giderecek güce sahip değildir. Fakat Tanrı mutlak güce sahiptir. Kötülüğün insanlık üzerindeki tüm etkilerini giderebilr ve bunu yapacaktır. Üstelik O harekete geçtiğinde, kötülüğü sonsuza dek ortadan kaldıracaktır! (Mezmur 37:9-11).